ksw.net.pl
strona nieoficjalnaMieszane Sztuki Walki – nowa królowa sportów walki?
Od ringu w restauracji, na międzynarodowe salony w kilkanaście lat. KSW, czyli przepis na sukces i dowód, że w Polsce można robić rzeczy wielkie.
Mieszane sztuki walki to dyscyplina, która spośród wszystkich sportów walki rozwija się bodaj najszybciej. Zresztą w kontekście dynamiki rozwoju niewiele dyscyplin może się z nią równać. W kilkanaście lat przeszła drogę od niszowego sportu do mainstreamu.
Mieszane sztuki walki do zbiorowej świadomości kibiców przedostały się na przełomie XX i XXI wieku. To wtedy wokół MMA na dobre zaczęła rozkręcać się marketingowa machina. Dyscyplina niezwykle szybko zdobywała kolejne szczeble w sportowej hierarchii, by osiągnąć poziom, w którym zapełnienie fanami kilkudziesięciotysięcznych stadionów nie było niczym szczególnym. Dość powiedzieć, że już w 2017 roku gala KSW na Stadionie Narodowym w Warszawie przyciągnęła niemal 58 tys. widzów, którzy oglądali zmagania w klatce z wysokości trybun.
To wszystko powoduje, że MMA staje się mocnym kandydatem do pozycji nr 1 wśród sportów walki. Choć kwestia ta pewnie już zawsze będzie tematem do burzliwych dyskusji. Dla jednych niekwestionowanym królem sportów walki jest i pozostanie boks, dla innych to właśnie MMA jest naturalnym następcą dla coraz mniej emocjonującej szermierki na pięści. Janusz Pindera, wielki znawca i ekspert w dziedzinie sportów walki, w niezwykle interesującym tekście stawia tezę, że być może batalia pomiędzy boksem a MMA „zakończy się remisem, bo miejsca jest wystarczająco wiele dla wszystkich”.
W poszukiwaniu korzeni
Jednak ignorancją byłoby stwierdzenie, że dzieje MMA sięgają ledwie kilkudziesięciu lat wstecz. Specyfika tego sportu sprawia, że określenie właściwego rodowodu jest praktycznie niemożliwe i z dużą dozą prawdopodobieństwa można stwierdzić, że wpływów możemy szukać niemal na całym świecie i w wielu epokach. Pierwsze zachowane wzmianki o czymś, co przypominało dzisiejsze MMA pochodzą ze starożytnego Egiptu, Indii i starożytnej Grecji. W Grecji popularność zdobywał pankration, który był jedną z dyscyplin antycznych Igrzysk. Pankration stanowił połączenie zapasów i boksu i był konkurencją niezwykle widowiskową, a przy tym dość brutalną. W późniejszych czasach źródeł wpływu możemy oczywiście doszukiwać się choćby na Dalekim Wschodzie, gdzie sztuki walki zajmują szczególną pozycję, nie tylko w świecie sportu, ale i w kulturze. Mocnym akcentem jest też Brazylia i wywodzące się stamtąd jiu-jitsu. Wyżej wymienione to ledwie ułamek tego, co składa się na piękną historię mieszanych sztuk walki, a szczegółową analizę rozwoju mieszanych sztuk walki znajdziemy między innymi na portalu MMA Rocks.
MMA, czyli o co ten hałas?
Mixed Martial Arts, bo tak rozwija się ten skrót, to nic innego jak konfrontacja zawodników wywodzących się z różnych stylów. Walka w formule MMA odbywa się w ringu, lub w klatce otoczonej siatką. Najczęściej jest to ośmiokątna klatka, zwana oktagonem. Jako że MMA jest hybrydą wielu stylów walka może odbywać się w różnych płaszczyznach, a przebieg walki jest w dużej mierze determinowany „rodowodem” zawodników. I tak, zawodnicy wywodzący się z boksu czy kickboxingu preferują zazwyczaj walkę w stójce, z kolei ci, którzy zaczynali od zapasów, często dążą do sprowadzenia walki do parteru, gdzie upatrują swoją przewagę. Technikami dozwolonymi w MMA są ciosy pięściami, kopnięcia, rzuty, dźwignie i duszenia. O sile dyscypliny stanowi jej przekrojowość i wielowymiarowość. Walkę można zakończyć zarówno nokautem, jak i zmusić przeciwnika do poddania poprzez zastosowanie skutecznej dźwigni bądź duszenia. Podobnie jak w boksie, prawo przerwania pojedynku ma również sędzia. Ponadto wszystkie rundy są punktowane przez sędziów i w przypadku braku rozstrzygnięcia przed końcem walki, to oni decydują o rezultacie. Zawodnicy mają do dyspozycji szeroki wachlarz możliwości, ale oczywiście nie wszystkie chwyty są dozwolone. Nie można m.in. uderzać w krocze, atakować oczu przeciwnika, zadawać ciosów w kręgosłup i tył głowy. Zabronione są również gryzienie i ciosy głową.
